तपाईं कुनै किशोर–किशोरीका आमाबुबा हुनुहुन्छ भने अघिपछिको तुलनामा विशेष सजग रहनु आवश्यक हुन्छ । केटा या केटीहरूसँगको मित्रता तथा पुरुष वा स्त्रीप्रतिको आकर्षण, स्न्यापच्याट, सामाजिक सञ्जालका माध्यमप्रति लगाव, छोटा तथा फेसनेबल पोसाकलगायतका कतिपय कुरा तपाईंका किशोर–किशोरी छोराछोरीको आदत बनिसकेको होला ।

अहिलेसम्म त उनीहरूले संसारलाई तपाईंहरूको आँखाबाट हेर्ने वा बुझ्ने गरिरहेका थिए भने अबचाहिँ उनीहरूको आफ्नै सोच विकसित हुन थालेको हुन्छ । यस्तोमा किशोरी छोरीको हकमा आमाले र छोराको हकमा बाबुले विशेष सतर्क हुनुपर्ने हुन्छ । तर, यसको अर्थ किशोर–किशोरी सन्तानप्रति अनावश्यक बन्धन र रोकावट लगाउनु भन्नेचाहिँ होइन । अभिभावक सतर्क वा सजग रहनु भन्नुको मतलब यो हो कि छोराछोरीले कुनै गलत बाटो समाउनुअघि नै तपाईंले रोक्न सक्नुहोस् । किनकि, किशोरावस्थामा आइपुग्नेबित्तिकै बच्चाहरू आफ्नो दुनियाँलाई आफ्नै तरिकाबाट सजाउन थाल्छन् । कतिपय अवस्थामा त उनीहरूलाई आफ्ना बाबुआमाका अर्ती–उपदेश तथा रोकटोकका कुरा नराम्रो लाग्न सक्छ । यसले जुन काम कुरा नगर्नु भनिएको हुन्छ त्यस्ता काम उनीहरू लुकिछिपी गर्न सुरु गर्छन् । यस्तोमा आमाबुबाले समझदारीपूर्वक व्यवहार गर्नु आवश्यक हुन्छ । जस्तो कि,

१. शारीरिक परिवर्तनअनुरूप सोच–व्यवहार बदल्न समय लाग्छ :
किशोर उमेरबाट जवानीतिर लम्कन लागेका सन्तानले स्वयम् पनि आफूभित्र विभिन्न प्रकारका बदलावको महसुस गरिरहेका हुन सक्छन् । यस्तोमा खासगरी किशोरी छोरीप्रति जतिबेला पनि तिनको सोच–व्यवहारप्रति टीका–टिप्पणी गर्नु, रोकटोक गर्न खोज्नु सही हुँदैन । तिनलाई आफूले आफैँलाई सम्झने–बुझ्ने पर्याप्त मौका प्रदान गर्नु सही विकल्प हुन सक्छ । जब तिनले आफूभित्र तथा आफ्नो आसपास भइरहेको बदलावलाई आफैँ बुझ्न या महसुस गर्छिन् तब राम्रो हिसाबले निर्णय लिन सक्छिन् । बाबुआमाले आफ्नो सोचविचारलाई सन्तान वा विशेषत: छोरीप्रति थोपर्न खोज्नु बिल्कुल उपयुक्त हुँदैन ।

२. अरूसँग तुलना गर्नुहुँदैन :
प्राय: आमाबाबुहरू छरछिमेकका किशोर–किशोरी या आफ्ना नातेदारका छोराछोरीसँग आफ्ना छोराछोरीको तुलना गर्ने गर्छन्, तर यो अभिभावकहरूको निम्ति खतर्नाक हुन सक्छ । बच्चाहरू अक्सर यस्ता कुरालाई आफ्नो अपमानको रूपमा बुझ्दछन् । यसले गर्दा उनीहरूले आफ्ना बाबुआमालाई नै दुश्मनसरह ठान्न सक्छन् ।

३. उनीहरूलाई पनि ‘स्पेस’ चाहिन्छ :
हरेक मानिस आफ्नो अलग स्थानको चाहना राख्छन् । तपाईंका किशोर–किशोरीलाई पनि आफ्नै स्पेसको आवश्यकता महसुस भएको हुन्छ । यस्तोमा हरेक क्षण जासुसझैँ उनीहरू के गर्छन्, कहाँ जान्छन्, कोसँग घुम्छन् भनी सोधपुछ गरिरहनु सही हुँदैन । उनीहरूलाई स्पेस दिनैपर्छ । यसो गर्दा आमाबाबु र सन्तानबीच एक–अर्काप्रति भरोसा रहिरहन्छ ।