आँखा रुन्छु बादलबाट…
तिमी मात्र मेरो आफ्नो छैनन् अरू कोही
तिमी बिनु दिन रात छ, बस्छु रोई–रोई

बाँसुरीको धुन मीठो बज्छ कहाँऽकहाँ
घाम÷जुन रम्दै नाच्छन् तिमी हुन्छौ जहाँ
हिँड्दा–हिँड्दै रात परे बास खोजुँ कहाँ
वरसम्म लिन आउनु तिमी हुन्छौ जहाँ
तिमी मात्र आफ्नो….

आँसु रुन्छु बादलबाट दु:ख झरीझरी
तलाउ होला तिम्रो मन वृन्दावनभरि
अन्यायको जङ्घारबाट पार लाउन आऊ
चोटैचोट भएको छु दुख्ला तिम्लाई घाउ
तिमी मात्र मेरो आफ्नो…
– वशिष्ठधाम, निर्झर दिलचेत, सिन्धुबस्ती