■ अर्जुनराज पन्त
उखु पेली मेसिनमा चिनी बन्थ्यो पहिले
किसानसमेत पेलिकन बन्दो रै’छ अहिले !
त्यस्तो खालको चिनी आज छ त बजारभरि
ब्यापारीले बेचेका छन् नाफा गरि-गरि
ऋण गरेर उखु ला’छ न त केही पा’छ
त्यही उखुको पैसो माग्न अर्को ऋण पनि ला’छ !
मिलमै ल्याउँछ्न् बेच्न बरा खेतमा जान्न किन्न
चिनी बेच्छ मिलवालाले उखुको मोल दिन्न !
कस्तो हुँदोे हो देख्दा तिनलाई आज त्यही चिनी
उधारो नि दिन्नन् तिनलाई केले खानु किनी ?
श्राप दिए कि किसानले नपाउँदामा भोग
त्यही भएर लाग्छ कि खै खाँदा सुगर रोग ?
गाउँ, प्रदेश, केन्द्र अरे सरकार जताततै
न्याय खोज्दै रुँदै हिँडे पाएनन् नि कतै !
मधेशका लागि भन्ने च्याउसरि नेता
कुर्सी पाए पुगिहाल्छ जान्न नजर त्यता !
न छ त्यहाँ जीवनको न उखुको मूल्य
जिँउदो शरिर पनि जले बनि दाउरा तुल्य !
सर्वहारा शासन सत्ता कृषिप्रधान देशमा
मरेका छन् किसान कठै यति साना केसमा !
सरकारमा बसि खा’छौ त्यो उखुको चिनी
गुलियो कि नुनिलो छ जिब्रै टट्याइ दिनी !
न्याय माग्न राजधानीमा आउँदा कठै आज
नातागतले ढल्दा त्यही सडकको माझ
दिँदाखेरि पिउन उसलाई आज चिनी पानी
हेर्यो मात्रै इन्कार गऱ्यो आफ्नै आँशु ठानी !
प्रतिक्रिया