• रुक्मिणी अमात्य

यो अति चञ्चल मन
छैन वशमा कहिले कता त कहिले कता
हराइदिन्छ छिनमै यता र उता !

रमाउँदै कहिले कल्पनाको सागरमा
कहिले डुबीदिन्छ भावनाको लहरमा
लुकामारी खेलीदिन्छ फेरि
यताउता अनेक चालमा !

कहिले नजिकिन्छ सहारामा
कहिले छुट्याइदिन्छ अर्को किनारामा !

अतीतका लहराहरुमा रम्दै
झुमीदिन्छ अनगिन्ती चाहनामा
उर्लिदिन्छ छालसरि अझै
छिनमै बिलाउँछन् वास्तविकतामा ।

कहिले अति कठोर बनी छिनमै
ओइलाइदिन्छ आशाका लहरहरु
उकुसमुकुस निराशाहरुमा ।

थुपारीदिन्छ अनायास
बेहोसीपनको त्यो मृत्यु शैयामा
अनि गर्न खोज्छ जोडघटाउ
अन्धकार त्यो शुन्यतामा ।

• ^{_{ललितपुर, हाल बेल्जियम}}