बक्रोक्ति

अब निकटभविष्यमै राष्ट्रिय राजनीतिमा उदाउने ‘सेनेटरी प्याड’को ब्यापारका माध्यमबाट महिला उत्थानमा जुटेका डफेदार पुत्र परम् आदरणीय ‘राष्ट्रिय राहुल’लाई नेपाल महिला संघको केन्द्रिय सभापति बनाउने तयारीमा जुट्न र खोरेत भजन गाउन तयारी अवस्थामा रहन सम्पुर्ण खोरेत काङ्ग्रेसलाई अपिल गर्दै आजलाई जय नेपाल !!

✍ ज्ञानमणि भुर्तेल

सुनसरी काङ्ग्रेसले राष्ट्रियसभाका लागि गिरिराज आचार्यको नाम सिफारिस गरेपछि विश्वास गर्न गाह्रो भएता पनि उहाँ स्वयंको ‘फेसबुक स्टाटस’बाट विश्वस्त भएपछि फोन लगाइयो !

जय नेपाल आदानप्रदान पछि- ‘अहिलेलाई शुभकामना मात्रै दाजु ! बधाई चैँ दिने दिन आएपछि दिउँला, तर आउने सम्भावना छैन !’ को प्रत्युत्तरमा उहाँ मज्जाले हाँस्नु भो- ‘मैले पनि बुझेको छु भाइ ! सिफारिस गर्ने साथीभाइलाई सम्झेर हाइट बढाइदिएकोमा धन्यवाद दिएँ ! सुनसरी काङ्ग्रेसले सम्झ्यो… पुग्यो ! दिउन् भन्ने आश पनि छैन, दिन्छन् भन्ने विश्वास पनि छैन । काङ्ग्रेस जीवन्त राख्ने प्रयत्न भने आजीवन रहन्छ । काङ्ग्रेस बचाउने काङ्ग्रेसले नै हो ! तिमी–हामी यसका लागि लागिरहनुपर्छ भाइ !’

जनमतसंग्रहको बेलादेखिको आत्मीय संगत स्मरण गर्दै केहीबेरको भावुक सम्वादपछि सम्पर्कमा रहने बाचाका साथ ‘मकै खाने छुट्टी’ गरियो !

मष्तिष्कमा एउटै कुरो खेल्यो- कुनै समय ज्यान हत्केलामा राखेर खोसिएको प्रजातन्त्र फर्काउन हिँडेको ब्यक्ति सिफारिसमा पर्दैमा यत्रो सुखद अनुभुतीमा रमाउनुपर्ने ? निश्चित छ- उ सिफारिसमा मात्रै परेको हो ! सांसद हुने सम्भावना सुन्य छ ! तर पनि हामी बबुरा मुतको न्यानोमा मस्त छौँ ! यही हो बहुदल ? यही हो गणतन्त्र ? यसैलाई प्रजातन्त्र मानेर ताली बजाउनुपर्ने हाम्रो नियति !

निश्चित थियो– गिरिराज र गिरिराजहरू जिल्ला सिफारिसमा मात्रै परेका हुन्, केन्द्रको नजरमा पर्नै सक्दैनन् ! सिफारिस गर्ने काङ्ग्रेसको काङ्ग्रेस जागीर खुस्किने सम्भावना पनि प्रवल छ ! गिरिराजहरूको उपयोगिता पञ्चायतको अवसान सगसगै समाप्त भैसकेकोछ ! अब गिरिराजहरूको आवश्यकता छैन ! अहिले गिरिराज जस्ता हजारौँ काङ्ग्रेस काङ्ग्रेसको नजरमा गिरिसकेका छन् ! पञ्चायत ढलेर बहुदल उठिवरि राजतन्त्र समेत फ्याँकेर गणतन्त्र नामको ‘गाँडतन्त्र’ हामीले भिरिसकेकाछौँ र आजपर्यन्त भोग्दैछौँ !

काङ्ग्रेसलाई फरियाले बेरेर केन्द्रमा फँणा फिँजाएर विराजमान द्रब्यपिसाच ‘राष्ट्रिय भाउजू’ले गिरिराज जस्तालाई चिन्दा पनि चिन्दिनन् र चिन्नु जरुरी पनि छैन ! न त राष्ट्रिय भाउजुका पति नामका पिलन्धरे काङ्ग्रेस डफेदारलाई नै गिरिराजहरूको चिन्ता छ ! उहाँलाई त निष्ठावान् भन्दा बिष्टावान प्रिय छ । त्यसैले उहाँ सकुनी रोज्नुहुन्छ जसले अधिवेशनका बेला जिल्लाका भेडा बेचेर आफूलाई सत्तारोहणमा टेको लाइदिनुहुन्छ !

काङ्ग्रेस-निष्ठा बाहेक केही नदेख्ने कंगाल गिरिराज जस्ता ‘हरामी काङ्ग्रेस’लाई किन सांसद बनाउने ? गिरिराजसँग संसदीय खुबी के छ ? उनले कहिल्यै बामपन्थी भएर बाम मैदानमा परेड खेलेनन् ! पञ्चायतकालमा अञ्चलाधीशसँग गठबन्धन गरेर खेलकुद समितिमा घुस्रिन जानेनन् ! नेताको धुपौरे बन्दै पुराना काङ्ग्रेसको अन्तेष्टि गर्न पनि जानेका छैनन् ! गुट बनाउने कला उनसँग छैन ! सुपारीका बोरा बोक्न सक्दैनन् ! रक्तचन्दन चाई्ना पुऱ्याउने कला उनसँग छैन ! काङ्ग्रेसलाई नगदेबाली बनाउनसमेत जानेनन् ! पदीय मर्यादाविपरीत इँटाभट्टामा जिउँदै मान्छे पोल्नेलाई संरक्षण गर्नेदेखि सुडान कलंक बोक्न पनि सकेनन् ! आफ्नो प्यादा नभए बरु माओवादी मुख्यमन्त्री नै ठिक भन्दै माओवादीसँग प्रीति गाँस्नसमेत जानेनन्, न त तरुणको ‘त’समेत नबुझेकोलाई एकैपटक केन्द्रिय सदस्य बनाउन सक्ने कलात्मक गुण नै बोके ! न उनले पटक-पटक चुनाव हारेर जनताबाट तिरस्कृत हुन सके !

यावत गुण बोकेका सर्वगुणसम्पन्न महापुरुष काङ्ग्रेसभित्र उपलब्ध हुँदाहुँदै काङ्ग्रेस निष्ठाबाहेक कुनै गुण नभएका काङ्ग्रेस मात्रै जप्ने अबगुणी ‘हरामी काङ्ग्रेस’लाई राष्ट्रियसभा सदस्य जस्तो गरिमामय पद ‘मुफ्तमें’ किन दिने ?

राष्ट्रिय भाउजु र उहाँका पति नामका बुख्याँचा हाम्रा पिलन्धरे डफेदारका यी र यस्तै–यस्तै तर्क–कुतर्क बीच सुनसरी काङ्ग्रेसले एउटा निष्ठालाई सिफारिसको घेराभित्र पारेर न्युनतम विवेकको आभास दिएको छ, जसबाट काङ्ग्रेस स्वास्थलाभको झिनो आशा गर्न सकिन्छ, तर विश्वास गर्न किमार्थ सकिन्न !

मलाई माफ गर सुनसरी काङ्ग्रेस… !

सकुनीराजभित्र रुमलिएको मैले मेरो जिल्लामा गिरिराज जस्ता कुनै काङ्ग्रेस भेटिनँ ! रामबाबुको श्रद्धाञ्जली सभामा ‘रामबाबु पनि काङ्ग्रेस थिए ?’ भन्ने जमातको सदस्य मेरो खोरेतग्रस्त मष्तिष्कले भेटोस् पनि कसरी ? मैले मेरो गाउँमा काङ्ग्रेस जप्ने र काङ्ग्रेस जोगाउने कुनै ‘हरामी काङ्ग्रेस’ पाउन सकिनँ ! विगतमा गोरुको पुच्छर समातेर नगरको टिकट बेचेरै भएपनि मोटरको स्टेयरिङ समात्ने हुँदासम्म पनि मेरो खोरेतग्रस्त मष्तिष्कले मेरो जिल्लामा कुनै महिला भेटेन ! कुनै राई लिम्बू भेटेन ! कुनै आदिवासी भेटेन ! कुनै दलित भेटेन ! काङ्ग्रेसका लागि मरिमेट्ने कुनै सन्थाल भेटेन ! काङ्ग्रेसका लागि जेलनेल भोगेर बैंस बिताएर अहिले बारिको डिलमा पुऱ्याइएका कुनै हरामी काङ्ग्रेस भेटेन ! तर पनि महिलाको भेलामा महिला, लिम्बूको भेलामा लिम्बू, दलितको भेलामा दलित उत्थानका खोक्रे भाषण पस्किन भ्याइदिने मेरो खोरेत मष्तिष्कले भर्खरै तुर्सा स्मृति दिवसका दिन सन्थाल उत्थानको ब्याख्या गर्न समेत भ्याइदियो ! जुन जमातमा गयो त्यही जमातको उत्थान गाउनु तर मौका पाउँदा उनैलाई धसाउनु मेरै खोरेतग्रस्त मष्तिष्कको कमाल हो भन्नेमा म आफैं विश्वस्त छु !

खैर..!

भाडमें जाए काङ्ग्रेस ! भाडमें जाए मुलुक !!

गिरिराज सम्झिने सुनसरी काङ्ग्रेस र गिरिराजहरू सम्झिने अन्य अविवेकि जिल्ला मुर्दावाद ! अर्काको बिहेमा नाचेर रमाउने जन्ती हुन पुगेका गिरिराजहरूलाई बधाई !

अब निकट भविष्यमै राष्ट्रिय राजनीतिमा उदाउने ‘सेनेटरी प्याड’को ब्यापारका माध्यमबाट महिला उत्थानमा जुटेका डफेदार पुत्र परम् आदरणीय ‘राष्ट्रिय राहुल’लाई नेपाल महिला संघको केन्द्रिय सभापति बनाउने तयारीमा जुट्न र खोरेत भजन गाउन तयारी अवस्थामा रहन सम्पुर्ण खोरेत काङ्ग्रेसलाई अपिल गर्दै आजलाई जय नेपाल !!